Życie, strona 25

https://youtu.be/svGA7zLmX1Y

Oto wspaniała pieśń, która oddaje relację człowieka z Bogiem.

Kiedyś zadano mi pytanie czy wciąż szukam Boga, czy może już go znalazłam? Dla osoby, która zdawała to pytanie to był czas żałoby, smutku i refleksji nad przemijaniem. Wtedy już mogłam odpowiedzieć zgodnie z prawdą, że znalazłam i moje poszukiwania się zakończyły. Tak, proces poszukiwań się zakończył ale rozpoczął się proces odkrywania i wzrastania w poznaniu Mistrza.

Samo znalezienie skarbu nie zmienia położenia znalazcy, ale odpowiednie postępowanie że skarbem już tak. Dzięki znalezieniu możemy stać się bogaci bądź zrujnowani, wszystko zależy od tego, co zrobimy. 

Kiedy znalazłam Jezusa dla siebie, zaczęłam z Nim rozmawiać poprzez modlitwę. Dla niektórych brzmi trywialnie ale dla mnie było to wylanie siebie przed moim osobistym Mistrzem. Robiłam to wiele dni, wolałam do Niego i On mnie wysłuchał.

Kiedy wylewasz siebie przed Jezusem, który jako jedyny poświęcił za Ciebie życie, choć wcale nie musiał, wiesz, że On w swojej wielkiej miłości wysluchuje Cię. I nie kończy się na samym wysłuchaniu, On jest gotowy, aby przejąć stery Twojego życia, gdzie okręt jest dziurawy a woda chcąca go zatopić wlewa się szerokim strumieniem. Kiedy wylewasz swoje życie przed Bogiem, on zatrzymuje proces toniecia i pozwala Ci się uratować. On sam Cię ratuje.

Moje życie było zrujnowane. To trwało wiele lat. Moje rozczarowanie sprawiło, że chciałam na zawsze porzucić jakiekolwiek relacje z Bogiem. Mówiłam Mu odejdź, zostaw mnie, chcę zyc po swojemu, według własnych zasad. Jak się okazało według własnych zasad oznaczało brak zasad. Takie życie dla większości oznacza wolność. W rzeczywistości jednak jest straszliwa niewolą strachu, bałaganu, braku wewnętrznego pokoju i radości.

Bóg nigdy nie zmusza człowieka do czegoś, czego człowiek nie chce. Posłał mi wiec sen, który był zajawką tego, co miało się zdarzyć. Wtedy tego nie rozumialam. Pozwolił mi podejmować własne decyzje. Pierwszą z nich było zachlyśniecie się głupotą, która wydawała się błyszczeć niczym złoto w słońcu. 

Życie każdego z nas niesie ze sobą różne, często nieprzewidziane sytuacje. Często nie wiemy co zrobić i jak się zachować. Jeśli mamy moralne fundamenty w naszym życiu, podejmowanie decyzji jest dużo łatwiejsze. Jeśli jednak czujemy, że nasze fundamenty są dysfunkcyjne, życie staje się pasmem porażek i nieustajacego smutku. W tej sytuacji podjęcie każdej decyzji jest mocno utrudnione.

Jeśli jesteś w takim momencie życia, a sytuacja wydaje się beznadziejna, z pewnością jest to najlepszy moment, aby dokonać wyboru i zaprosić do swojego życia Jezusa Chrystusa. 

Jezus nie jest zmysloną postacią, którą reklamuje skrzywione chrześcijaństwo ani postacią tylko historyczną ale jest prawdziwą osoba, która daje wolność, radość i pokój. 

Ten darowany pokój, radość i wolność fizycznie przekładają się na realne życie i od tej pory nie niesiesz swoich problemów sam. 

Twój sen wraca do normy, twoja radość pozwala Ci cieszyć się każdym dniem a wolność, którą odczuwasz w swoim sercu i umyśle sprawia, że bez lęku wchodzisz w każdy kolejny dzień. 

Życie nie jest do tego stopnia proste, że można je opisać w kilku zdaniach. O nie, na moje życie złożyło się wiele wydarzeń, które ukształtowały mnie taką, jaką jestem dzisiaj.
W moim życiu było wiele radości, wiele rozczarowań, a to sprawiło konieczność znalezienia drogi wyjścia. Moją drogą okazał się Jezus, który uporzadkował moje życie i dzięki Niemu mogę dziś być tym, kim jestem. 

Na moim tarasie, kolejny rok kwitnie przepiękna żółta datura. W tym roku podeszłam do niej nieco po macoszemu, ponieważ nie zmianiłam jej donicy i sądziłam, że zwyczajnie korzenie ją rozsadzą. Tak się jednak nie stało, donica okazała się solidna a korzenie nie na tyle silne, aby ją zniszczyć. Szczerze mówiąc to nawet szkoda, bo jakby pękła, musialabym zareagować, a tak czekam na koniec sezonu, aby ja obciąć, dobrze nawodnić i schować w ciemnej i niezbyt ciepłej piwnicy. I znów wyciągnę ją kolejną wiosną i będę zmuszona tym razem ją przesadzić, aby cieszyć się jej pięknem.

Moja datura ma już 3 lata. Nic jej nie szkodzi oprócz skorków, które z lubością nadgryzają jej dorodne liście i kwiaty. Jest mocno miododajna, mnóstwo pszczół z okolicy przylatuje, aby buszować wewnątrz dorodnych trąbkowych kwiatów. Datura jest żarłoczna na wodę i nawozy. Jeśli zabraknie odżywek, nie chce kwitnąć i marnieje. Warto jest więc w nią zainwestować, aby cieszyć oko pięknymi kwiatami.

Kiedy tak patrzę na tą przygodę z perspektywy czasu oczywiście nabieram a może już nabrałam do niej sporego dystansu, zwłaszcza kiedy siedzę w przytulnym domku, gdzie jest sucho i nie wyobrażam sobie, że schodząc z łóżka wchodzę do wody. To jest ten komfort, którym trzeba się cieszyć, żyjąc na naszej szerokości geograficznej. Jak to mówią, wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Z drugiej jednak strony, im więcej czasu mija, tym bardziej tęsknię do takich pięknych krajobrazów, do tej morskiej bryzy, nawet zapach targu rybnego dziś mi nie przeszkadza. Oczywiście zapach azjatyckiego rybnego targu nie nosi znamion przyjemności, ale jest czymś ciekawym ano dlatego, ze nie dotyczy tylko jednego ze zmysłów. Tak naprawdę poruszonych jest więcej zmysłów, bowiem różnorodność produktów jest czymś absolutnie niesamowitym. Są też ogromne centra handlowe, równie bogate produktowo i bez tego charakterystycznego zapachu.

Tytułem wstępu zaczynam swoje blogowe życie. Jak sądzę będą tu moje przemyślenia, pewnie jakieś historie i z pewnością opisy obserwacji sytuacji życiowych. Mam nadzieję, że rozwinie się to w sposób spontaniczny a zarazem radosny. Szkoda jest przecież czasu na smutki, chociaż powszechnie wiadomo, że w życiu piękne są tylko chwile...