| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
Port w Tobaco, Albay. Z tego portu wypływają promy na sąsiednie wyspy takie jak Catanduanes.
Budynek terminala.
Widok z promu.
Statek cargo Tay Son 2 z 2005 roku pod wietnamską banderą. Obok prom pasażerski na Catanduanes.
Tu, w porcie spotkaliśmy wiele bezdomnych dzieci.
Sumlang Lake z widokiem na Mayon. Niezbyt duże jezioro z bambusowymi tratwami i sztucznymi wyspami, gdzie można zrobić najpiękniejsze zdjęcia wulkanu.
Widok z bambusowej wyspy na ośrodek Sumlang Lake.
Albay Park and Wildlife to miescowe zoo w Legazpi. Jest naprawdę duże z wieloma ciekawymi zwierzętami. Jest tu miejsce na wypożyczenie rowerów w zależności od wielkości rowerzysty, możliwość pływania chińską łódką z pagajami zamiast wioseł po stawie, oczywiście pieszego zwiedzania, zaplecza gastronomicznego i innych atrakcji.
Całe to miejsce jest przygotowane dla turystów. Można tu spędzić kilka godzin bez obawy nudy.
Widok na Legazpi z najwyższej części wzgórza zoo.
Prowincja Sorsogon ma wiele miejsc, które są atracyjne dla turysty. Między innymi są tu gorące źródła wypływające spod wulkanu Bulusan, w których kąpiel jest zarówno lecznicza jak i relaksacyjna. Miejsce to cieszy się ogromną popularnością wśród lokalnych mieszkańców, ale nie tylko, dla przyjezdnych jest wyjątkową atrakcją. Jest tu kilka basenów z wodą o różnej temperaturze. Jest też cała infrastruktura tego miejsca tj. toalety i przebieralnie oraz zadaszone wiaty, gdzie można spokojnie zjeść i cieszyć się towarzystwem. Oczywiście, lepiej byłoby gdyby ów socjal był bardziej zadbany, ale w sumie nie było źle.
Generalnie jeśli jesteś turystą, wzbudzasz zainteresowanie. Tak było w naszym przypadku. W czasie, kiedy byliśmy w tym miejscu, byliśmy jedynymi europejczykami na dodatek w kostiumach kąpielowych. Sam ten fakt wzbudził zainteresowanie. Nasza biała skóra wzbudziła zachwyt. Tu, w tych basenach widać było bardzo wyraźnie miejscowe zwyczaje kąpania w tym, co akurat mają na sobie. Koszulki, sukienki, bluzki - bez znaczenia. Liczy się tylko komfort i żeby skóra bardziej już nie sciemniała. Filipińczycy bardzo lubią biały odcień skóry. Młode kobiety często stosują wybielacze, żeby upodobnić się do Europejek. Efety bywają bardzo różne.
Kiedy wchodziliśmy do wody, wzbudziliśmy duże zainteresowanie. Ludzie pytali jeden przez drugiego skąd jesteśmy.
Wspaniałe miejsce do spędzania czasu z przyjaciółmi. Woda spod wulkanu ma temperaturę wystarczającą do gotowania jajek. Przebywając w niej czujesz przyjemne ciepło. Szkoda, że to tak daleko.
Wspaniałe położenie, doskonała pogoda, ciepła woda, wszechobecne palmy a właściwie dżungla, profesjonalna obsługa i przystępne ceny oto cechy tego pobytu już na początku. Codziennie rano siedziałam nad morzem patrząc w jego niezwykłą kolorystykę i czułam niekłamany zachwyt nad miejscem. Wtedy już nie żałowałam, że tu jestem, choć kiedy siedziałam w nocy w samochodzie, deszcz nie przestawał padać a my nie mogliśmy dostać się do domu myślałam, że gdybym tylko mogła wsiąść do samolotu z powrotem, z pewnością byłabym pierwsza, która by to zrobiła. Na szczęście to nie było możliwe. Kolejne dni zrekompensowały mi tamtą niezapomnianą deszczową noc.
Po wyjściu z Resortu, po drugiej stronie ulicy znajdowało się tradycyjne pole ryżowe, gdzie miejscowy rolnik sadził ryż na nowo po deszczach, które zniszczyły mu uprawy. Robił to za pomocą wołu lub czegoś na wzór mechanicznej sadzarki. Nieco dalej, jadąc wzdłuż brzegu można było natknąć się na przerażające dowody ostatnieo deszczu czyli piaskowych wielkich osuwisk, które wyginały metalowe barierki niczym plastelinowe budowle pociągajc za sobą ogromne palmy na wiele metrów w urwisko pod drogą. W niektórych miejscach można było zobaczyć robotników z ciężkim sprzętem, którzy udażniali drogi zsuwając ów piasek w przepaście. Ponieważ teren jest mocno górzysty, często jazda po takiej drodze przypomina wspinaczkę a dla mniej wprawnego kierowcy jest naprawdę wyczynem. Wiele metrów musisz pokonywać na pierwszym biegu a i tak boisz sie, żeby nie stoczyć się w dół albo co wiecej, wrażenie jest takie, że przekoziołkujesz i spadniesz. W dole jest dżungla, gęsta, palmowa i niesamowita.
Wrażenia sprzed kilku dni były jeszcze całkiem świeże więc wydźwięk takich miejsc był zupełnie inny, niż kiedy oglądasz tylko zdjęcia.