Życie, strona 9

Łuk. 9:23-26

23. I powiedział do wszystkich: Jeśli kto chce pójść za mną, niechaj się zaprze samego siebie i bierze krzyż swój na siebie codziennie, i naśladuje mnie.

24. Kto bowiem chce zachować duszę swoją, straci ją, kto zaś straci duszę swoją dla mnie, ten ją zachowa.

25. Bo cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, jeśli siebie samego zatraci lub szkodę poniesie?

26. Kto bowiem wstydzi się mnie i moich słów, tego i Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale swojej i Ojca, i aniołów świętych.

Kolejny poranek, kolejne popołudnie i znowu wieczór. Dzień podobny do poprzedniego a jednak inny w szczegółach. Zdejmuję szpilki, chowam do szafy, zamykam kapelusz, wyciągam podróżną torbę, wrzucam parę ciuchów, buty, trochę niepotrzebnych gadżetów i jestem gotowa do drogi. Ktoś myślał, że jestem przywiązana tak mocno do wykreowanego wizerunku, że nie sposób mnie od niego oderwać. Ja jednak postanowiłam oderwać się od męczącej historii i zrobić coś innego, w innym miejscu.

I oto przede mną bezkresne pola, łąki, z daleka słychać rżenie koni, czasem beczenie owiec. Pola radosnych słoneczników kołyszą się w rytmie powiewu niczym nie skrępowanego wiatru. Przydrożne drzewa obdarowują przechodniów dojrzałymi owocami w obfitości. Nikt ich nie potrzebuje. Nikt ich nie zbiera. Nie mogąc dłużej utrzymać się u gałęzi, dojrzałe spadają na ziemię, słodkim sokiem zraszając wszystko wokół. I oto widzę jak wierzchem przemyka po szutrowej drodze młoda blondynka. Tu, koń jest w prawie każdej zagrodzie. Prawdziwe wierzchowce. Część sprowadzonych z odległych krajów, gdzie jeszcze można spotkać je wolno. Część lokalnych hodowców. Wspaniałe okazy. Cienkie pęciny, dorodne szyje z długimi grzywami. Czarne, brązowe, kare, doskonałe. Samo patrzenie na nie sprawia przyjemność.

Przepiękne róże w zapomnianym ogrodzie wciąż wydają doskonały zapach a po rozchyleniu chwastów, oczom ukazuje się nieco mniej okazałe niż zwykle, piękno jej kwiatu. Delikatny, różany kolor, regularne, mięsiste płatki tworzą kwiat, a zaraz pod nim widnieje gotowy do otwarcia niewielkich rozmiarów pąk. Całość niesamowita i urzekająca.

Zaniedbane i zapomniane róże nie tracą na swej atrakcyjności, pomimo faktu, że nikt ich nie ogląda. Nie przestają być różami. Nie przestają pachnieć i być atrakcyjne dla innych grup obserwatorów. Pszczoły i inne owady dostrzegają ich piękno i pożytek wśród gęstwiny chwastów i wysokich, przysłaniających je innych roślin.

Jeśli jesteś prawdziwym Bożym dzieckiem przestajesz być atrakcyjny dla tego świata z wielu powodów. Przede wszystkim nie postępujesz jak pozostali, nie myślisz jak reszta i nie mówisz jak ludzie wokół. Możesz być atrakcyjny fizycznie, błyskotliwy, sprytny ale jeśli twoje życie pełne jest Bożej obecności wszystko to jest drugoplanowe, bowiem Bóg zajmuje pierwsze miejsce w Twoim życiu. To On nadaje kierunek i prowadzi Cię przez życie. W swoim odmienionym umyśle chcesz podobać się przede wszystkim Bogu. Myślisz o relacji z Nim jak że swoim Ojcem i Zbawicielem. On przecież uratował Cię i dał Ci Nowe Życie. 

 Rzym. 12:9-14

9. Miłość niech będzie nieobłudna. Brzydźcie się złem, trzymajcie się dobrego.

10. Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku,

11. W gorliwości nie ustawając, płomienni duchem, Panu służcie,

12. W nadziei radośni, w ucisku cierpliwi, w modlitwie wytrwali;

13. Wspierajcie świętych w potrzebach, okazujcie gościnność.

14. Błogosławcie tych, którzy was prześladują, błogosławcie, a nie przeklinajcie.

Czasem mleko się rozleje. Czasem nie zdążę wytrzeć. Czasem plama staje się brzydka i dotkliwa ale zawsze można spróbować posprzątać. I tak upływa życie. Każdemu zdarza się nie tylko rozlać, zdarza się wylać i też trzeba umieć z tym żyć.

Wokół tyle ludzkich tragedii. Tyle rozpaczy i braku nadziei. Tak często ludzie podejmują ostateczne decyzje w akcie desperacji. Robią to by ocalić siebie, zabierając ze sobą najbliższych.

Tymczasem, Bóg dał człowiekowi dar życia. Nie dał go tak sobie, dla żartu, przyjemności czy rozrywki. Dał życie, abyś mógł zdecydować czy chcesz żyć wiecznie zNim.

Bóg dał człowiekowi wolną wolę wyboru. Możesz chcieć odebrać swoją nagrodę tu i teraz, a możesz odebrać ją w wieczności.

Powszechnie mówi się, że jak umrę to będę mieć święty spokój. Tymczasem, Bóg mówi w Biblii, że tam, po drugiej stronie jest pełnocenne życie. Oznacza to tyle, że jeśli tutaj podejmiesz niewłaściwe decyzje, to tam, poniesiesz ich konsekwencje. To nasze ograniczenia sprawiają wrażenie, że skoro tutaj jesteśmy starzy, to tam będziemy leżeć. Nie, nic podobnego. Nasza dusza nie zna poczucia czasu. Ona jest wieczna. I chociaż tutaj zostawiamy wszystko co materialne, tam wchodzimy w nowa rzeczywistość. To jak z przeprowadzką. Czasem nie zabieramy starych rzeczy. Na nowym miejscu kupujemy wszystko nowe.

 Jeśli Twoje życie cię rozczarowało, jeśli znalazłeś się w uliczce bez wyjścia, jeśli popełniłeś błędy i powiedziałeś głupie słowa i wciąż nie wiesz co zrobić, zacznij szukać Boga. On przechadza się po ziemi i szuka szczerych serc a Jego Duch przyjdzie Ci z pomocą. Musisz szczerze zawołać do Boga. 

 Izaj. 55:6-11

6. Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko!

7. Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu!

8. Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje - mówi Pan,

9. Lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze.

10. Gdyż jak deszcz i śnieg spada z nieba i już tam nie wraca, a raczej zrasza ziemię i czyni ją urodzajną, tak iż porasta roślinnością i daje siewcy ziarno, a jedzącym chleb,

11. Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem.

Chciałoby się napisać, że życie jest bez zakrętów, coraz prostsze i łatwiejsze. Niestety, nic podobnego. Teraz, w erze walki o równość o szeroko pojętej definicji, okazuje się, że w zaściankach ludzkich umysłów wciąż pokutują stare schematy. Musisz być tylko taki i taki. Jeśli taki nie jesteś, nie ma dla ciebie miejsca. Miejsca w pracy, szkole, środowisku itd. Telewizja wrzeszczy o równości. Gazety te drukowane i twirtualne skupiają się na równości mniejszości. Tymczasem wystarczy być nietuzinkowym. Wystarczy nosić kapelusz. Wystarczy mówić w innym języku i mieć inny wyraz twarzy.

Znam taki przypadek kobiety, która w młodości wyjechała z rodzimej prowincji do zachodniego kraju. Zaczepiła się w pracy u koleżanki co to miała restaurację. Nie znała języka ale koleżanka mówiła nie martw się, będziesz kelnerką. Weźmiesz z kuchni i zaniesiesz na stolik, potem posprzątasz po klientach. Tak się zaczęło. Pewnego dnia klient wola właścicielkę i pyta co jest z tą kelnerką, niemowa czy co, chce coś domówić z menu. Na co ona: ach nie, ona mówi w innym języku.

Po latach, dziś już dojrzała kobieta, wróciła właśnie z zagranicy. Włada świetnie przynajmniej dwoma innymi językami. W swojej historii przez lata prowadziła dom dla głowy państwa jednego z krajów europejskich. Wystarczyło podać dziewczynie rękę. Tak trudno?

Niestety, w naszej zaściankowej rzeczywistości, trudno. Szczerze, to boli mnie już głowa od walenia w ścianę i próby zrobienia niemożliwego czyli znalezienia pracy dziewczynie z biegłym angielskim i stamtąd. Spotykam za to ludzi, którzy prowadząc interesy twierdzą, że małżeństwa międzynarodowe to fikcja bo przecież to niemożliwe, że nasz chłopak ożenił się z dziewczyną stamtąd. Kiedy już znajdujemy zatrudnienie, okazuje się, że pierwszy pracodawca uważa ja za nielegalnego imigranta bez praw i nic jej się nie należy. A zatem bez umowy, ubezpieczenia i wynagrodzenia. Przedstawiciel kolejnego nie używa nazwiska na liście obecności bo wystarczy napisać, że ona jest stamtąd. Klamkę wyciera po niej, bo może... Naprawdę tacy jesteśmy? 

Otóż tak. Widziałam już wcześniej rekrutacje, które nie były merytoryczne. To były kastingi do pracy na produkcję. Brali tylko ładnych, żeby było ładnie przy maszynie. 

Burzy się we mnie, kiedy widzę to wszystko. Cokolwiek zrobię i tak nie wiele to zmieni. Zaściankowa mentalność pozostanie. Ciasnota umysłu, że beret odciska. 

Jan. 14:15,21,23-25

15. Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie.

21. Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie.

23. Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy.

24. Kto mnie nie miłuje, ten słów moich nie przestrzega, a przecież słowo, które słyszycie, nie jest moim słowem, lecz Ojca, który mnie posłał.

25. To wam powiedziałem z wami przebywając.