Ciesz się życiem teraz

Dzisiaj, w dobie konieczności posiadania przysłowiowego papieru praktycznie na wszystko, więcej jest teoretyków niż praktyków. Cała rzesza ludzi posiada teoretyczne kwalifikacje do zawodów, profesji, zajęć, tematów itd. Kiedy jednak chcielibyśmy zobaczyć praktycznie posiadane kwalifikacje, okazuje się, że przysłowiowy kandydat ma nie wiele do zaoferowania. Tak jest z praktycznym życiem chrześcijanina. Cała masa ludzi jest przypisana do jakichś organizacji. Cała masa ludzi wypełnia wiele obrządków wynikających z przynależności do organizacji. I cała masa ludzi nigdy nie spotkała osobiście Jezusa. Kiedy mówię o osobistym spotkaniu z Jezusem, ludzie pytają mnie czy miałam śmierć kliniczną, czy zstąpił do mnie może Anioł a może inna nadprzyrodzona sytuacja jest moim udziałem. 

Chcę wyjaśnić, że osobiste spotkanie odbywa się kiedy zaczynasz szukać Boga szczerze w swoim sercu, kiedy wyznajesz Bogu swoje grzechy i odwracasz się od nich i nie chcesz ich więcej popełniać. Kiedy już masz czyste serce, wtedy Bóg przychodzi do Ciebie w swoim Słowie. W Swoich obietnicach. I wtedy wstępuje do serca i mieszka w nim, nadając życiu nowy kierunek, nowy sens, zabiera strach, smutek, złość i wypełnia radością, pokojem, dobrocią i możesz się tym dzielić z innymi. Daje ci też pewność zbawienia bo to jest Jego największa obietnica. 

Jeśli zadawała Cię tylko papier, bez praktyki nigdy nie możesz być fachowcem. Jeśli zadawała cię tylko przynależność do organizacji, Jezus nie ma nic do roboty w twoim sercu i życiu. Liczy się szczere serce. Napisane jest, że Bóg przechadza się po ziemi i szuka swoich dzieci. Nie wszyscy są Jego dziećmi. Czy jesteś Jego dzieckiem? 

Obj. 3:15-22

15. Znam uczynki twoje, żeś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny albo gorący! 16. A tak, żeś letni, a nie gorący ani zimny, wypluję cię z ust moich. 17. Ponieważ mówisz: Bogaty jestem i wzbogaciłem się, i niczego nie potrzebuję, a nie wiesz, żeś pożałowania godzien nędzarz i biedak, ślepy i goły, 18. Radzę ci, abyś nabył u mnie złota w ogniu wypróbowanego, abyś się wzbogacił i abyś przyodział szaty białe, aby nie wystąpiła na jaw haniebna nagość twoja, oraz maści, by nią namaścić oczy twoje, abyś przejrzał. 19. Wszystkich, których miłuję, karcę i smagam; bądź tedy gorliwy i upamiętaj się.20. Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną 21. Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie. 22. Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów.

Dziękuję, usłyszałam za sobą głos. Pewnie, że to nie było moje miejsce. Ale gdyby nawet było, na moje ryzyko? Kto ma prawo do podejmowania decyzji dotyczących mojego życia? Ktoś jednak wciąż uzurpował sobie takie prawo a ja musiałam z tym żyć. Wcześniej spotkałam go wchodzącego do lekarskiego gabinetu w białym kitlu. Czyżby tam przedstawiał się jako lekarz? Za każdym razem był wypełniony pozorną wesołością bo przecież wciąż jest za moimi plecami a ja go nie rozpoznaję.

Przy kolejnych przypadkowych spotkaniach, mnie wcale nie towarzyszyła wesołość. Nie jestem też zainteresowana tożsamością z metra ciętego jegomoscia. W przeciwieństwie do niego. To on analizował moje wyniki badań, chcąc dowiedzieć się o mnie jak najwięcej. Nie wspomnę o innych wybrykach w owym gabinecie. Wybaczam.

Tymczasem przenikają mnie różne myśli, zwłaszcza kiedy dokonuję obserwacji zewnętrznego świata. Czasem nasze doświadczenia przypominają pobity ekran telefonu. Niby szybka stłuczona ale wciąż jeszcze widać coś z podspodu. Jeśli jest ustawiony piękny obrazek ekranu, wciąż przypomina właścicielowi jak było wcześniej. Z czasem przestajemy dostrzegać pobite szkło i przyzwyczajamy się do nowej rzeczywistości. Tak jest z życiem. Często jesteśmy skruszeni lub potłuczeni z czasem jednak przestaje nam to przeszkadzać a nawet umiemy poruszać się z bagażem. Ponieważ wszystkie pozostałe funkcje są sprawne, żyjemy tak, jakby się nic nie stało. I rzeczywiście, moc do takiego życia daje tylko Bóg. W innym przypadku każde zadrapanie, każda rysa i każda dziura powodują przerwę poprawnie działającego układu. Pojawia się smutek, żal, złość, agresja, depresja, które prowadzą do trwałych uszkodzeń systemów. Bóg jest tym, który scala i uzdrawia. Dlatego też chcę mówić o Jego wielkości, dobroci i wyzwoleniu. Sięgnij po to, co jest wartościowe i nie trać czasu na nieważne rzeczy. 

Mar. 12:28-34

28. I przystąpił jeden z uczonych w Piśmie, który słyszał, jak oni rozprawiali, a wiedząc, że dobrze im odpowiedział, zapytał go: Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich? 29. Jezus odpowiedział: Pierwsze przykazanie jest to: Słuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest. 30. Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej. 31. A drugie jest to: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Innego przykazania, większego ponad te, nie masz. 32. I rzekł do niego uczony w Piśmie: Dobrze, Nauczycielu! Prawdę powiedziałeś, że Bóg jest jeden i że nie masz innego oprócz niego; 33. I że jego miłować z całego serca i z całej myśli, i z całej siły, a bliźniego miłować jak siebie samego, to znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary. 34. A Jezus, widząc, że on rozsądnie odpowiedział, rzekł mu: Niedaleki jesteś od Królestwa Bożego. I nikt nie śmiał go już więcej pytać.

Czasem wybierasz się w dłuższą podróż. Czasem krótszą. Podróż życia wydaje się taka długa, ale tylko na początku. Kiedy mijasz znak z napisem pięćdziesiąt, możesz zacząć odliczać ile zostało Bożych narodzeń do mety. Szacunkowo. I wtedy okazuje się, że ta podróż nie była taka długa. Kiedy patrzysz wstecz, widzisz ile się zdarzyło. Możesz żałować niektórych decyzji i zdarzeń, bądź nie. Nie mozesz jednak pozostać bierny w ocenie przeszłości. Myślisz o sukcesach i porażkach. Definiujesz swój sukces i obliczasz trajektorię porażki z matemtycznym prawdopodobieństwem dlaczego zdarzyła się właśnie Tobie.

Ale czy to była porażka? Wszystko zależy od końcowej oceny testu egzaminu. Każdy zadaje sobie pytanie bo jest istotą myślącą. W tym pytaniu nie ma jednak zawartej odpowiedzi, bowiem odpowiedź definiuje przeżycie, determinację, poszukiwanie i znalezienie. To sukces. 

 Ps. 62:2-3,6-8.

2. Jedynie w Bogu jest uciszenie duszy mojej. Od niego jest zbawienie moje, 3. Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, Twierdzą moją, przeto się nie zachwieję. 6. Jedynie w Bogu jest uciszenie duszy mojej, Bo w nim pokładam nadzieję moją! 7. Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, Twierdzą moją, przeto się nie zachwieję. 8. W Bogu zbawienie moje i chwała moja; Skała mocy mojej, ucieczka moja jest w Bogu. 

Kiedy słyszę o dorobku postępowania różnych ludzi, sądzę, że ludzka pomysłowość nie ma końca. Patrząc na moje życie i zlecenia utrudniania mi go, mogę to spokojnie potwierdzić. Chcę jednak się skupić na relacji człowieka z Bogiem, bo to jest najbardziej istotne.

Wielu z nas skupia się na postępowaniu innych. Często zachowujemy się jakbyśmy kolekcjonowali postępki innych. W głowie mamy dokładnie zapamiętane co, kiedy, kto zrobił i powiedział. Sama robiłam to kiedyś. Dziś jednak wiem, że zapominanie jest wspaniałym darem. Moja głowa jest wolna od niepotrzebnych rzeczy. Wszystkie te informacje tworzą balast, który ciąży w czasie podejmowanych decyzji oraz podczas zwykłego życia. Zwłaszcza, kiedy Jezus mówi przyjdźcie do mnie wszyscy a ja dam wam odpocznienie.

Kiedy spotkałam się z Jezusem, zostawiłam tą całą wiedzę u Niego pod krzyżem. Uwolniłam się od informacji, które sprawiały, że nie mogłam przebaczyć. Byłam niewolnikiem braku przebaczenia. Jezus nauczył nas jak się mamy modlić. W swojej modlitwie powiedział, aby Bóg przebaczył nam tak, jak my przebaczamy naszym winowajcom. To nie jest puste. To niesie za sobą wielką moc. Kiedy zastosujesz ta zasadę, stajesz się wolny. Nie mozesz tego doświadczyć, dopuki nie zostawisz tego wypełnionego po brzegi plecaka, którego już nie dasz rady uciągnąć, pod krzyżem Jezusa. Twoje wszystkie zranienia tam są. 

 Moje wieloletnie lekcje, które skutkowały spotkaniem z coraz większą nienawiścią, knowaniem przeciw mnie mogły doprowadzić mnie do szaleństwa lub pod krzyż Jezusa. Dziękuję Bogu za wolność, której mi udzielił. Doprowadziły mnie po krzyż i tam w osobistym spotkaniu położyłam wszystko, co mi ciążyło. Nie wiem jak Ci powiedzieć o smaku wolności, bo to jak opowiadać o kolorach komuś, kto nigdy ich nie widział. 

Prosty przykład, rozmawiam o kimś, bo to naturalne i ten ktoś mieszka daleko stąd. Na dodatek coś mi zawdzięcza i nagle okazuje się, że ktoś dotarł do tego człowieka i przekazał mu więcej informacji niż powiedziałam. Ten ktoś żyje w fałszywym zwierciadle krzywych informacji. Normalnie powinno to wzbudzić dodatkowe emocje, i do pewnego stopnia tak się dzieje. Ale jest moment, kiedy dalej nie brnę, nie wyjaśniam i choć gołym okiem widać konflikt wiszący w powietrzu, zostawiam to i oddaję Bogu. Nie szukam nawet autora tych rewelacji, bo po co? Bóg wie wszystko. Wiele razy docierano na miejsce niczym amerykański koroner i dobijano moją znajomość z kimś lub nawet przyjaźń. Powiem tak, widocznie komuś upodobało się chcieć mnie pogrążyć, ale ich możliwości są ograniczone w porównaniu z mocą Bożą. Ktoś chce udowodnić sobie i całemu światu, że jestem kimś innym niż się przedstawiam. Ktoś pragnie udowodnić, że moja tożsamość jest fałszywa. No cóż. Przyjmuję to z pokorą i powoli podążam wyboistą ścieżką mojego życia dalej. Do mety. Tam czeka na mnie wieniec bo tak mówi Biblia. 

Dziś jednak wiem, że przebaczenie zranień, często głębokich, które oferuje Bóg jest ofertą wolności. Nie mówię o przebaczeniu samym w sobie. Tylko osobista relacja z Bogiem może zmienić Twoje życie, tak jak zmieniła moje. Uwolnij się od przeszłości. Przestań otwierać ten stary, podarty album kolekcjonera, zamknij go na zawsze i zacznij cieszyć się wolnością tu i w wieczności. 

I oto kolejny dzień a niebo zaciągnięte gęstą warstwą chmur, z których raz po raz spada rzęsisty deszcz. Biblia mówi, że deszcz pada na dobrych i złych. I to prawda. Często źli i niesprawiedliwi mają się lepiej niż ci, którzy idą za Jezusem. I nie ma w tym nic dziwnego. Ci pierwsi odbierają swoją nagrodę tutaj, co drudzy czekają na jej odbiór w przyszłości. Ale ci drudzy muszą być swiadectwem tym pierwszym. Bóg kocha człowieka, choć brzydzi się grzechem i dlatego posłał Jezusa na śmierć w zamian za człowieka. Jezus umarł na krzyżu za moje i Twoje grzechy, żebyśmy nie musieli iść na zawsze do piekła. Nie musisz wierzyć, że piekło istnieje. Wielu rozpoczęło jego zwiedzanie już tutaj, na ziemi i wciąż nie wierzy, że istnieje. Diabeł odniósł kolejny sukces, przekonując cie, że piekło to bajka. A jednak cały świat obraca się w orbicie życia i śmierci. Co potem, czy jest jakieś potem. I tylko Jezus dał konkretną odpowiedź co dalej.

Ew. Jana 3

4. Nikodem zapytał go: jakże może się człowiek narodzić, będąc starym? Czy może powtórnie wejść do lona matki swojej i narodzić się? 5. Jezus odpowiedział: zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego...

16. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.

 Rzymian 6:23

Zapłatą za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, Panu naszym. 

Jak więc widzisz, Jezus zadbał o wieczność dając nam je za darmo. Nie musisz na nie pracować. Twoje uczynki nie będę rozpatrywane w kategoriach zasług. Tylko wiara. To naprawdę wspaniałe wiedzieć, że tylko z łaski jestem uratowana! Zachęcam Cię więc do zwrócenia się do Boga i nawiązania z Nim osobistej relacji. Przestań zatem tracić swój cenny czas i zajmować się mną, bo czas jest bliski. Waży się Twoja wieczność.